Gotowi na wszystko. Exterminator

Mam nadzieję, że uzna film Gotowi na wszystko. Exterminator za przeciętny, ponieważ na taką ocenę zasługuje. Po krótce film opowiada historię przyjaciół, którzy porzucili wspólne granie w zespole muzycznym, o tytułowej nazwie, ze względu na osobiste nieporozumienia.

Mieszkając w małe miejscowości, bez większych perspektyw, spotykają się po kilku latach na pogrzebie kolegi z rzeczonego zespołu, który zginął na wyjeździe zarobkowym za granicą. Moment śmierci kolegi i poczucie winy za jego los (gdyby zespół istniał, kolega nie musiałby wyjeżdżać) niejako powodują ponowny powrót myśli do wspólnego grania.

Zespół ponownie się odradza, zmieniając jednak kierunek muzyczny na bardziej populistyczny- ku niezadowoleniu członków zespołu. Film porusza kilka innych wątków, oczywiście miłosny, który kończy się bardzo przewidywalnie, szpitala psychiatrycznego i zaburzeń psychicznych, co mam wrażenie nie do końca reżyserowi wyszło, połączenie ambitnych planów z wiejskimi realiami i wiele innych. Film z pewnością miał być w zamyśle zabawny, jak na komedię przystało, i kilka razy faktycznie można się zaśmiać, jednak nie więcej.

Aktorstwem przekonuje chyba tylko Dorota Kolak, która bez względu na podejmowaną rolę wypada genialnie i autentycznie. Pomimo naprawdę ciekawych nazwisk, filmu nie należy uznać za udany, zwłaszcza zakończenia, które również było do przewidzenia. Większość aktorów powiela schematy z innych produkcji i powtarzają po prostu znane postaci w nowym otoczeniu i innej historii. Film wzbogacony jest wieloma utworami z polskiej sceny muzycznej, więc oprócz oglądania można po prostu posłuchać muzyki.